Vandaag zal ik het er eens op wagen om de blog te schrijven…. Zoals ge ziet, heb ik wat last van mijn voeten, handen en ik voel nu juist, mijn schouders ook…. Jean Marie zijn (bouw)verlof is gedaan en mits mijn interimuren op school serieus verminderd zijn ben ik de volgende weken meer thuis. Ondertussen blijven de strokriebels de kop opsteken en zou ik graag willen dat het skelet er eigenlijk al staat. Dus heb ik besloten om papa Jef een handje te gaan helpen. Deze morgen, na enkele huishoudelijke klusjes,  heb ik mijn schoofzakske gemaakt en ben ik met mijn mooiste, ahum,  werkoutfit naar de bouw vertrokken…. Nen echte bouwvakker zou je zeggen….Aangekomen op de bouw onmiddellijk de schup en werkhandschoenen genomen en hup naar de berg zand die dik in de weg ligt. Na een uurtje schuppen begonnen mijn benen al te trillen. ‘Doe maar op het gemakse’, had papa Jef nog gezegd. Ja, dat heb ik dus gedaan, maar ne mens kan ni echt rechtblijven op 20gr cornflakes. Dat was dus mijn ontbijt van deze morgen. Niet echt slim. Boterhammeke gegeten en nog een boterhammeke en voor ik het wist waren ze op. Ja, lap. Geen eten meer voor de rest van de dag. Er moesten nagels gehaald worden, dus profiteerde ik hiervan om ook even langs de bakker te gaan. Haha, lekkere koffiekoeken kunnen ne mens zijne dag toch goedmaken, vind ik. Voor papa Jef ook enkele meegenomen. Hmm, dat smaakte. En nu ik nagels had kon ik papa Jef helpen met latten aan elkaar te kloppen voor het plafond van de garage/vloer van de studio….De berg zand kon wachten. En ja, tegen de avond aan, nadat mijn ventje van zijn werk kwam, heeft hij ook nog een handje (kraantje) toegestoken. Want op mijn aaneengemaakte latten moesten er nog dwarslatten gelegd worden zodat je er over kan lopen. Veel kon ik hier niet mee helpen en de berg zand lokte mij en heb ik maar toegegeven om hem verder weg te schuppen. Ondertussen deden mijn handen/polsen al serieus pijn van het nagelen en het schuppen, maar we zijn er toch maar voor gegaan. De berg zand is bijna weg. Het was al laat en ne mens moet ook ’s avonds eten. Dus ben ik maar gestopt. De rest is voor donderdag…..
Previous Post: Bouwen op zijn zondags…
Next Post: Infrax perikelen…
2 reacties
Comments are closed.
Permalink //
Ja, ja, ’t is een straffe mijn vrouwke!!
Permalink //
Je wordt nog een echte bouwvakker,Eefje ;-)