Na de bruiloft gisteren lukte het vandaag uiteraard niet om er weer vroeg uit te kruipen, dus is het al middag eer we weer aan de slag gaan.

Terwijl Eefje met de ladder aan het werk gaat om de ramen van de achtergevel op het gelijkvloers te schilderen, kruip ik weer in de hoogwerker. Dit keer niet om te schilderen, maar om met de schuurmachine de wangen van de kornissen op te schuren.

Als ik in de buurt van de nok begin te komen merk ik dat er van tussen de spleet tussen de twee dragende balken van het houtskelet regelmatig grote wespen tevoorschijn komen.

Gezien ik in de hoogwerker me niet vlot uit de voeten kan maken als de wespen boos worden besluit ik wijselijk om weer naar beneden te gaan en bellen we de wespenverdelger.

Hij kan deze middag voor 16u nog langskomen. Dat is alvast een meevaller!

Het is ondertussen ook een beetje regenachtig geworden en ik heb al een tijdje geen wespen meer gezien, dus waag ik me eraan om toch een beetje verder op te rukken richting de nok van het dak.

Rond 15u komt de wespenverdelger van Bosbei langs. Ik ben bijna bang dat hij voor niets is langsgekomen omdat ik al eventjes geen wespen meer gezien heb, maar hij merkt meteen op dat hij de wespen wel nog heeft zien naar buiten vliegen en dat het om de hoornaar gaat. De reden dat ik ze al een tijdje minder actief zie is dat er regen aankomt en dan trekken de wespen zich terug in het nest omdat ze net als vele andere insecten niet vliegen als het regent.

Hij maakt ook gebruik van onze hoogwerker om naar boven te gaan om het wespennest te verdelgen. Daarvoor wordt er een giftig poeder in alle spleten rond het nest gespoten. De wespen zullen dit gif dan mee het nest in nemen en zo zal uiteindelijk de koningin gedood worden, waarna ook de andere wespen uitsterven. Dit kan wel enkele dagen duren, dus hij raadt me wel aan om voorlopig nog niet te dicht in de buurt van het nest te komen.

We vinden het eigenlijk wel jammer dat we het nest moeten laten verdelgen, want de hoornaar is eigenlijk best een nuttig beestje. Maar we moeten toch onze eigen veiligheid laten voorgaan.

Zo gezegd zo gedaan. We laten het schuren voorlopig voor wat het is en concentreren ons dan maar op het schilderen van de ramen van de achtergevel.

Eefje werkt verder aan de ramen van het gelijkvloers en ik begin alvast met het afplakken en opschuren van de ramen van de eerste verdieping.

Terwijl ik alvast aan het avondeten begin, kruipt Eefje op haar beurt in de hoogwerker en geeft de ramen op het eerste alvast een eerste laagje verf.

Morgen krijgen ze een tweede laag en gaan we zien of de wespen al voldoende uitgestorven zijn om verder richting nok te werken.