Jawel, jullie lezen het goed. De bekisting die we helemaal zelf in mekaar geknutseld hebben werd vandaag vol beton gestort en ze heeft het gehouden. Geen druppelke beton is er ontsnapt!
Nu moeten we wel toegeven, dat we weer geluk hadden met de vrachtwagenchauffeur van Paesen. We hadden namelijk gedacht van de beton mooi glad te strijken met een lange plank vanop de kant. Dat lukt dus niet! Als je een betonplaat mooi gelijk wil trekken, moet je er met je voeten in gaan staan (met rubberen laarzen aan je voeten uiteraard) en ze dan gelijk trekken zodat het ongeveer waterpas is. Daarna wordt het perfect afgewerkt met een vlakke plank aan een steel.
Niks van dat alles hadden wij uiteraard beschikbaar op de werf. Gelukkig had onze chauffeur dit wel voorhanden en heeft hij ons een handje toegestoken om onze betonplaat perfect glad te krijgen. ’t Zijn echt toffe mannen daar bij Paesen!
We moeten ons nieuw domicilieadres nog officieel gaan laten registreren en vermits het nog vroeg is rijden we even naar het gemeentehuis van Meeuwen-Gruitrode om ons als (tijdelijke) nieuwe inwoners te laten registreren. We waren wel eventjes vergeten dat onze stroomgroep ook vandaag tussen 8u en 9u geleverd werd. Terwijl we onderweg zijn rinkelt mijn GSM, maar ik ben net te laat met opnemen. ‘k Zal straks wel terugbellen, eerst even onze paparassen op ’t gemeentehuis in orde brengen. Onderweg terug naar huis vraagt Eefje wanneer onze stroomgroep weer geleverd werd. Ikke: “Oeps, dat was tussen 8u en 9u vandaag.” Het begint me te dagen dat dat telefoontje vermoedelijk van de chauffeur met de stroomgroep is…
Snel even terugbellen om te zeggen dat we er aan komen. We moeten een paar keer terugbellen eerdat we de chauffeur terug aan de lijn krijgen. Hij heeft de stroomgroep op aangeven van onze buurman, Marcel, neergezet aan de straatkant, net voor het hout. Daar staat hij niet in de weg, dus dat is OK. Weer eens geluk gehad dus…
Terug op de werf beginnen we alvast met het verdelen van de worteldoek aan de achterkant van het huis. Zo hoeven we dat alvast morgen niet meer te doen als de kiezel gebracht wordt. Het leggen van de worteldoek gaat heel vlot en het is net geen middag als het deel dat we al kunnen leggen op zijn plaats ligt. We leggen er nog wat planken op om zeker te zijn dat hij op zijn plaats blijft liggen en nemen daarna een namiddagje vrijaf. Er valt zo dadelijk toch niets meer te doen.
We parkeren onze “mobiele werfkeet” weer bij ons moeder in Zolder en rijden dan weer naar huis. Daar ligt ook nog wel wat huishoudelijk en ander werk op ons te wachten: gras maaien, was sorteren, was plooien, poetsen, … Allemaal dingen die we ergens tussen het werk op de bouw in moeten passen.
Als alle karweitjes opgeknapt zijn sorteren we nog even onze facturen en offertes en dan is het tijd voor een avondje rust op de zetel. Morgen zal het immers weer een zware dag zijn…