Zaterdagmorgen hebben we afgesproken met onze overbuur, Geert. Hij gaat voor ons de sleuf voor de wachtbuizen uitgraven en vooraan het huis de kuilen van de regenput en sleuven voor de riolering al zoveel mogelijk dicht smijten.

Ook Jens, Niels en Chris zijn van de partij om een handje te komen toesteken, want alvorens de sleuven van de riolering dicht kunnen moeten er nog een aantal buizen tot aan de rooilijn verlengd worden. De ervaring leert dat dat niet simpel is en dus is alle hulp welkom.

Het aansluiten van de afwateringsbuizen naar een central buis van 125mm loopt vlot, maar als we de overloop van de regenput willen verlengen, merken we dat deze een heel flauw bochtje nodig heeft om recht naar de straat toe te lopen. Helaas, geen flauw bochtje te vinden bij Jeva, dus lossen we het anders op: een bocht van 45° erop en dan de sleuf opnieuw uitgraven naar de straat in het verlengde van deze hoek. Zo komen de buizen bovendien vlakbij mekaar toe aan de rooilijn zodat we meer ruimte hebben in onze ‘voortuin’ in afwachting van de aansluiting van de riolering en we ook dit laatste gat kunnen dicht smijten.

Als de rioleringsbuizen er liggen, worden alle kuilen die dicht kunnen dichtgegooid en daarna verhuizen we de zakken leem die tussen de twee bergen zand liggen even opzij. Hierdoor is er ruimte om van de 2 bergen 1 berg te maken. Zo ligt onze voortuin er alvast een beetje ‘ordelijker’ bij!

Na de middag graaft Geert nog de sleuf langs het huis uit waarin de wachtbuizen moeten komen. Het stukje naar het huis toe graaf ik zelf met de schup, want we moeten hier voorzichtig zijn dat we geen buizen van de afvoer beschadigen.

Het is bloedheet en ik smelt bijna, maar we bijten door. Zo kunnen we maandagavond de wachtbuizen meteen op hun plaats leggen.

Omdat ik Eefje wil verrassen tegen dat ze op den bouw komt na het lesgeven, begin ik terwijl er buiten gegraven wordt ook alvast met het afborstelen van de afgewerkte leemmuren. Zo zijn die helemaal klaar tegen dat Eefje toekomt!

En na een kleine dag zwoegen in onze ‘voortuin’ kunnen we eindelijk onze auto terug op onzen hof parkeren!